This book theorises and concretises the idea of ‘absolute rights’ in human rights law with a focus on Article 3 of the European Convention on Human Rights (ECHR). It unpacks how we might understand what an ‘absolute right’ is and considers how such a right’s delimitation may remain faithful to its absolute character. From these starting points it examines how, as a matter of principle, the right not to be subjected to torture or inhuman or degrading treatment or punishment enshrined in Article 3 ECHR is, and ought to be, substantively delimited by the European Court of Human Rights (ECtHR). Focusing on the wrongs at issue, this analysis touches both on the core of the right and on what some might consider to lie at the right’s ‘fringes’: from the aggravated wrong of torture, to the severity assessment delineating inhumanity and degradation; the justified use of force and its implications for absoluteness; the delimitation of positive obligations to protect from ill-treatment; and the duty not to expel persons to places where they face a real risk of torture, inhumanity or degradation. Few legal standards are simultaneously so significant and so contested. This book seeks to contribute fruitfully to efforts to counter a proliferation of attempts to dispute, circumvent or dilute the absolute character of the right not to be subjected to torture or inhuman or degrading treatment or punishment, and to offer the groundwork for transparently and coherently (re)interpreting the right’s contours in line with its absolute character.

Książka ta zawiera teoretyczne rozważania, konkretyzujące pojęcie „praw absolutnych” w kontekście praw człowieka, skupiając się na art. 3 Europejskiej konwencji praw człowieka (EKPC). Wyjaśnia, jak możemy rozumieć pojęcie „prawa absolutnego” i rozważa, w jaki sposób ograniczenie takiego prawa może pozostać wierne jego absolutnemu charakterowi. Wychodząc od tych punktów wyjścia, autor analizuje, w jaki sposób prawo do niepodlegania torturom i nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu lub karaniu, zapisane w art. 3 EKPC, jest i powinno być zasadniczo ograniczane przez Europejski Trybunał Praw Człowieka (ETPC). Koncentrując się na omawianych wykroczeniach, analiza ta dotyka zarówno istoty prawa, jak i tego, co niektórzy mogą uznać za jego „obrzeża”: od poważnego wykroczenia, jakim jest tortura, po ocenę surowości rozgraniczenia nieludzkiego i poniżającego traktowania; uzasadnione użycie siły i jego implikacje dla absolutności; określenie pozytywnych obowiązków ochrony przed złym traktowaniem oraz obowiązek nie wydalania osób do miejsc, w których grozi im realne ryzyko tortur, nieludzkiego traktowania lub poniżania. Niewiele norm prawnych ma jednocześnie tak duże znaczenie i budzi tak wiele kontrowersji. Niniejsza książka ma na celu wniesienie owocnego wkładu w działania mające na celu przeciwdziałanie mnożącym się próbom podważania, obchodzenia lub osłabiania absolutnego charakteru prawa do niepodlegania torturom i nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu lub karaniu, a także stworzenie podstaw do przejrzystej i spójnej (re)interpretacji zakresu tego prawa zgodnie z jego absolutnym charakterem.